De behandeling van LMD is meestal alleen maar mogelijk in het vroege stadium van de ‘natte’ vorm van LMD. Hoewel de gezichtsscherpte slechts bij een minderheid van de patiënten verbetert, kan toch in de meeste gevallen een stabilisatie bereikt worden.

Met de klassieke laserbehandeling worden lekkende bloedvaatjes gedicht en wordt verdere bloeding en achteruitgang van gezichtsvermogen voorkomen. Dit gebeurt echter slechts bij een zeer klein aantal patiënten, en ook dan is niet te garanderen dat het effect gunstig blijft.

Sinds enkele jaren kunnen, indien er sprake is van de natte vorm, vaatgroeiremmende geneesmiddelen (anti-VEGF) toegediend worden. Dit gebeurt met een intravitreale injectie (een injectie in het oog zelf). Voorbeelden van anti-VEGF middelen zijn Macugen, Lucentis en Avastin. Door deze middelen stopt het nieuwe vat met lekken en groeien waardoor verdere achteruitgang tegengegaan wordt en, al is het in een minderheid van de gevallen, een verbetering in gezichtsscherpte kan optreden. Deze injectie wordt in het begin twee tot drie keer toegediend met elke keer 4 weken tussen de injecties in. Hierna wordt er alleen indien nodig opnieuw geïnjecteerd. Wel kan het voorkomen dat er langdurig behandeld moet worden.